Tövbe kelime anlamı olarak “Dönüş’’ anlamına gelmektedir. Terim anlamı olarak ise; Kulun işlediği bir günahtan pişmanlık duyup, bir daha işlemeyeceğine dair Allah ‘a söz vermesi ve O’ ndan af dilemesidir. Ayrıca tövbe, insana ihsan edilen en büyük nimetlerden biridir.

Peygamberimiz Hz. Muhammed (S.A.V.) bir Hadis-i Şerif ‘inde: ” Bütün Ademoğulları günahkardır, günahkarların en hayırlıları ise tövbe edenlerdir.” (İbn Mace, Zühd, 30) buyurmuştur. Diğer bir Hadis-i Şerif ‘inde ise “Eğer siz günah işlemeseydiniz, Allah sizi helak eder ve yerinize, günah işleyip, peşinden tövbe eden kullar yaratırdı.” (Müslim, Tevbe, 9, 10, 11) buyurmuştur.

Kur-an ‘ı Kerim ‘de tövbe ile ilgili ayetleri,  diyanet vakfının açıklamasıyla inceleyebilirsiniz:

Rabbinizden bağışlanma dileyin; sonra O’na tevbe edin. Muhakkak ki Rabbim çok merhametlidir, (müminleri) çok sever. (Hud suresi 90.)

Şu da muhakkak ki ben, tevbe eden, inanan ve yararlı iş yapan, sonra (böylece) doğru yolda giden kimseyi bağışlarım. (Taha suresi 82.)

Tövbe etmek için okunacak dualar ise şöyledir :

Allahümme tahhirni minezzünubi bi’sselci vel-beradi velmai. Allahümme tahhirni mine’z-zünübi kema yütahharus-sevbü mined-denesi.

Anlamı:

Allah’ım! Beni günahlarımdan kar, buz ve soğuk su ile temizle. Allah’ım! Beni günahlarımdan elbisenin kirlerden temizlendiği gibi temizle.

Allahümme inni zalemtü nefsi zulmen kesiran ve la yağfirüzzünube illa ente, fağfirli mağfiraten min ‘ındike, verhamni inneke entel-ğafurur-rahim.”

Anlamı:

Allah’ım! Ben gerçekten nefsime çok zulmettim. Günahlar ancak sen bağışlarsın. Beni katından bir mağfiret ile bağışla, bana merhamet et. Şüphesiz sen çok bağışlayansın, çok merhametli olansın.”

اَسْتَغْفِرُ الله. اَسْتَغْفِرُ الله. اَسْتَغْفِرُ الله . اَلْعَظِيم اَلْكَرِيم اَلَّلذِي لاَ اِلاَهَاِلاّهُوَ .  اَلْحَيُّ الْقَيُّومُ  .وَاَتُوبُ اِلَيْكَ تَوْبَةَ عَبْدٍ ظَالِمٍ  لِنَفْسِهِ لاَ يَمْلِكُ لِنَفْسِهِ مَوْتاً وَلاَ حَيَاةً وَ لاَ نُشُُورًا

Estağfirullah. Estağfirullah. Estağfirullahe’l-azim el-kerim, ellezi la ilahe illa hüve’l-hayyü’l-kayyûmü ve etubü ileyhi, tevbete abdin zalimin li-nefsihi, la yemlikü li-nefsihi mevten vela hayaten vela nüşura. Ve es-elühü’t-tevbete ve’l-mağfirete ve’l-hidayete lena, innehu, hüve’t-tevvabü’r-rahîm

Anlamı :

Ya rabbi! Bu ana gelinceye kadar benim elimden, dilimden, gözümden, kulağımdan, ayağımdan ve elimden bilerek veya bilmeyerek meydana gelen bütün günah ve hatalarıma tövbe ettim, pişman oldum. Küfür, şirk, isyan, günah ve kusur her ne türlü hal vaki oldu ise, cümlesine tövbe ettim, pişmanlık duydum. Bir daha yapmamaya azm ü cezm ü kast ettim. Sen bu tövbemi kabul eyle. Nefsime uyup, şeytana tabi olup da aynı günah ve kusurları bir daha tekrar etmeme imkan verme, ya Rabbi. Bir daha iman ve ikrar ediyorum ki, Peygamberlerin evveli Adem Aleyhisselam, ahiri ise Hazret-i Muhammed Aleyhisselam, bu ikisi arasında her ne kadar peygamber gelip geçtiyse, Bunların cümlesine inandım, iman ettim, hepsi de haktır ve gerçektir. Bütün peygamberlere, onlara gönderilmiş olan İlahi kitaplara ve içindeki emirlere şeksiz ve şüphesiz iman ettim, dilimle ikrar, kalbimle tasdik ediyorum ve yine iman ve ikrar ediyorum ki en son kitap Kur’an-ı Azimüşşan ve en son Peygamber de Hazret-i Muhammed Aleyhisselam’dır.